درمان و جراحی شکاف کام : در ابتدا در تعریف شکاف کام باید بگوییم که شکاف کام شیاری غیرطبیعی و مادرزادی در وسط ( خط میانی ) کام است که زبان کوچک، نرم کام و سخت کام را در بر می‌گیرد. در این حالت بدلیل بوجود نیامدن یا رشد ناقص سقف دهان، فضای دهان و بینی با هم مخلوط شده می شود. با توجه به مشکلاتی که این عارضه برای فرد می تواند در بر داشته باشد از این رو و در صورتی که این بیماری در نخستین جراحی به درستی تحت درمان قرار نگیرد و پشتیبانی لازم تا سنین جوانی همراه بیمار نباشد، معضلی بزرگتر پیش رو خواهد بود.
مهم ترین عوامل شکاف لب عبارتند از :
عوامل محیطی ، ژنتیک و هیجان و عوامل روانی که به طور خلاصه باید بگوییم که مجموعه ای از عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز بیماری شکاف می توانند که موثر باشند.
از جمله عوامل محیطی می توان به مصرف بعضی از دارو ها در دوران حاملگی ، بیماری های دوران حاملگی و مصرف سیگار و الکل و کمبود فولیک اسید در دوران بارداری اشاره کرد. همچنین سن بالای پدر و وجود استرس در دوران بارداری از عوامل دیگر ایجاد کننده کام شکاف دار می باشد. عوامل ناشناخته ای نیز مثل جهش ژنی در بروز این مشکل نقش دارند.
عامل ارثی
بر اساس تحقیقات به دست آمده معمولا 33 الی 37 درصد شکاف لب به عامل ارثی وابسته می باشد.
عامل محیطی
عواملی مانند دیابت ، بیماری های عفونی ، هیپوتیروئیدیسم و مصرف برخی از دارو ها عامل محیطی ایجاد شدن شکاف کام هستند
عوامل روانی
معمولا در اتیولوژی شکاف وارد کردن ضربه و یا عوامل روانی و هیجانی نیز تاثیر به سزایی دارند، در نتیجه عوامل روانی یکی دیگر از علت های ایجاد شکاف کام می باشد.
درمان شکاف کام با عمل جراحی زیبایی ( جراحی پلاستیک )
بعد از مشاهده شدن علائم شکاف کام در نوزادان اولین و مهم ترین اقدام پیدا کردن راه های مناسب برای درمان است که در این باره درمان شکاف، به نوع مشکل کودک نیز وابسته است. مناسب ترین زمان برای درمان سن 6 الی 12 ماهگی کودک است که در این زمان درمان با جراحی انجام می گیرد. همان طور که گفتیم درمان کام شکاف دار باید بلافاصله بعد از تولد آغاز شود و مهمترین نکته ای که بعد از تولد نوزادان دارای شکاف کام و لب باید به آن توجه شود، مسئله تغذیه کودک است و اگر اطلاعات والدین در این زمینه ناکافی باشد کودک دچار مشکل خواهد شد. درباره زمان مناسب جراحی باید بگوییم که جراحى شکاف کام معمولاً در ۶ تا ۱۲ هفتگى انجام مى‌شودو در این زمان شيرخوار نبايد عفونت تنفسي، دهانى و يا سيستميک داشته باشد.
بعد از جراحی و براى مراقبت دقيق از محل عمل، و وارد نيامدن آسيب و فشار به آن، وسيله‌اى کمانى شکل و فلزى لوگان بو (Logan bow)روى ناحيه مربوطه قرار داده مى‌شود و يا هم از پانسمان با چسب‌هاى پروانه‌اى روى عمل استفاده می شود در صورتى که محل عمل از آسيب و عفونت در امان بماند، معمولاً آثار کمى از آن برجاى خواهد ماند.
