پری آنال چیست؟ : باید بگوییم که یک نوع عفونت در مجاورت مقعد ایجاد می شود که به آن آبسه رکتوم یا مقعدی یا آبسه پری آنال یا آبسه پری رکتال گفته می شود .همچنین این عفونت ناشی از عفونت در یکی از سینوس های مقعد می باشد که باعث ایجاد التهاب و تشکیل آبسه می گردد.معمولا آبسه های پری آنال ،پراکنده و انفرادی می باشند ،یک سری شرایط ویژه ،خطر ابتلا به این بیماری را در افراد بالا می برند ،از جمله شرایطی که فرد دچار بیماری دیابت ،بیماری کرون ،درمان مزمن کورتیکواستروئید و …می باشد.
انواع مختلف پری آنال:
آبسه های پری آنال به چهار نوع تقسیم می شوند .و گفتنی است که آبسه مقعدی نوع شایع آن می باشد که در اطراف مقعد ایجاد می گردد و حدود 60% بیمار های آبسه از این نوع می باشند.
آبسه ایسکسوآنال
این نوع از آبسه نیز حدود 20% از بیمار های آبسه را به خود اختصاص می دهد و در قسمت اسفنکتر خارجی مقعد با ترشح چرک به فضای ایسکیوآنال ایجاد می گردد.
آبسه اینتراسفنکتریک
این نوع آبسه به این صورت می باشد که چرک بین ناحیه اسفتکتر مقعد داخلی و خارجی به وجود می آید و ممکن است که کانال داخل مقعد را خیلی دردناک سازد و بیمار قادر به نستن نباشد .این نوع از اّبسه حدود 50% از بیمار های آبسه را به خود اختصاص می دهد.
آبسه سوپرالواتور
آن نوع از آبسه در میان زنان بیشتر از مردان شایع می باشد و احتمال دارد که در بالای عضله ی الواتورآنی به وجود آید .حدود 4% از بیماری های آبسه از ین نوع می باشند.
آبسه پری رکتال
این آبسه ناشی از اختلالات مقعدی یا انسداد غدد مقعدی می باشد و و حدود 90 % آبسه پری رکتال نخست در اینتراسفنکتریک و سپس در امتداد بالقوه مجاور ایجاد می گردد.
آبسه پری آنال دارای چه علائم و نشانه هایی می باشد؟
در واقع شایع ترین علامت یک آبسه آنورکتال ،درد در ناحیه پری آنال می باشد.احتمال دارد این درد اذیت کننده بوده و بسیار درد ناک باشد و یا به صورت زق زق باشد.بدترین حالت هنگامی است که فرد در حال نسته است و درست پیش از حرکت روده می باشد.پس از اینکه حرکت روده فرد تمام می شود ،اغلب درد کاهش پیدا می کند .دیگر علائم و نشانه های این عارضه ،یبوست ،درناژ از مقعد ،تب و لرز و یا توده قابل لمس نزدیک مقعد می باشد.
این شرایط برای بیمار می تواند دارای درد زیادی باشد و در اکثر موارد در طی چند روز بدتر هم می گردد.احتمال دارد ک بیمار ابتدا درد کم و پراکنده ای داشته باشد ولی با سپری شدن زمان احتمال دارد مبدل به یک درد ثابت شود که زمانی که حالت بدن تغییر پیدا می کند (مثلا ً زمان ایستادن ؛غلت زدن و …) احتمال دارد درد شدت بیشتری پیدا بکند.با توجه به محل دقیق آبسه ،احتمال دارد در طول حرکات روده ،درد شدیدی نیز وجود داشته باشد ،هر چند که این مورد همیشه این گونه نمی باشد.این حالت احتمال دارد در ایزولاسیون اتفاق بیافتد ،ولی معمولا علامت یک اختلال مهم دیگر مانند بیماری کرون می باشد.
فیستول پری آنال
در صورتی که فردی دچار پری آنال شود و این عارضه در او مورد درمان قرار نگیرد در این شرایط پری آنال مبدل به فیستول مقعد خواهد شد و رکتوم را به پوست وصل خواهد نمود.و این مسئله نیاز به جراحی فشرده تری دارد.به غیر از این مورد هر گونه آبسه که درمان نشود ،امکان دارد ( احتمال زیاد ) وسعت پیدا کرده و نتیجه به یک عفونت سیستمیک جدی مبدل گردد.
در اغلب موارد آبسه ها ناشی از یک عفونت با تراکم بالای باکتری های شایع به وجود می آیند که در یک ناحیه به علل مختلف جمع می شوند.به احتمال زیاد آبسه های مقعدی که مورد درمان قرار نمی گیرند ، وسعت پیدا کرده و مخصوصا کشاله ران و مجرای ادرای را نیز درگیر خود می کنند.امکان دارد که تمامی آبسه ها به عفونت های قابل تعمیم کلی که در صورت عدم درمان ،لازم می باشد که بیمار به مدت طولانی بستذی گردد ،پیشرفت نمایند.
تجربه پزشکان نشان می دهد که اغلب آبسه ها بر اثر باکتری های شایع در سیستم گوارشی به وجود می آیند.به خاطر افزایش ظهور باکتری های عجیب و غریب در آبسه های مقعد ،معاینه میکروبیلوژی همیشه بر روی اگزودا جراحی انجام می گردد تا دوره مناسب هر درمان انتی بیوتیکی را تعیین نماید.
چگونگی تشخیص آبسه پری آنال
برای تشخیص این عارضه پزشک ابتدا سابقه پزشکی بیمار را مورد بررسی قرار داده و او را مورد معاینه فیزیکی قرار می دهد. در قدم بعدی مطالعات تصویربرداری می توانند در مواردی که یک آبسه غیر قابل تشخیص وجود دارد ،پزشک را یاری کنند.این تصویربرداری ها متشکل از سی تی اسکن لگن ،ام آر آی یا سونوگرافی ترانس رکتال می باشند.ولی در مواردی که با معاینه فیزیکی پزشک می تواند این عارضه را تشخیص دهد نیازی به این مطالعات تصویربرداری نمی باشد.
در بیشتر مواقع این بیماری با بیماری بواسیر اشتباه گرفته می شود.چون این عارضه تقریبا همیشه دلیل هر گونه ناراحتی مقعد ناگهانی می باشد.با این وجود ،زمانی می توان به وجود آبسه مشکوک بود که درد به سرعت در طی یک یا دو روز بدتر گردد و با روش های رایج درمان بواسیر نتوان آن را آرام نمود.در ضمن ، هر گونه آبسه جدی در نهایت باعث ایجاد علائم و نشانه های عفونت کلی از جمله تبو لرز شبانه می شود.
یک پزشک با تجربه قاد در می باشد که با یک بررسی ساده احتمال دچار شدن بیمار به بواسیر را رد نماید و اغلب قادر می باشد که با لمس آبسه این مورد را تشخیص دهد.
بعد از عمل پری آنال چه مراقبت هایی را باید انجام داد؟
گفتنی است که بر اساس تجربه ،آبسه های مقعدی به ندرت با یک دوره ساده درمانی با آنتی بیوتیک ها درمان می گردند.باید بگوییم که تقریبا در همه موارد ابتلای به آبسه برای برطرف نمودن این آبسه بیماری نیازمند جراحی می باشد .برای درمان آن بیمار را تحت بی هوشی موضعی قرار می دهند اما بهتر این می باشد که بیمار را بستری کرده و جراحی را تحت بی هوشی عمومی روی او انجام دهند.
در حالت کلی در این روش ،یک برش تقریبا ً کوچک ولی عمیق تا ریشه آبسه زده می شود .جراح به آبسه اجازه می دهد تا اگزودا آن تخلیه کند تا ضایعات دیگر را هم در این ناحیه بتواند پیدا کند.این یکی از اساسی ترین انواع جراحی می باشد و در اغلب موارد برای انجام آن به کمتر از نیم ساعت زمان نیاز می باشد.درمرحله ی بعدی قسمتی از اگزودا جهت آنالیز میکروبی فرستاده می گردد تا نوع باکتری آلوده مشخص شود.لازم به ذکر است که پزشک این برش را بخیه نمی زند و آن را نمی بندد ،زیرا بافت هایی که دچار آسیب شده اند باید از داخل به سمت پوست در یک دوره زمانی خاص التیام یابند.
معمولا فردی که مورد جراحی قرار گرفته است بعد از بیست و چهر ساعت مرخص شده و به منطزل برمی گردد.و احتمال دارد که پزشک از او درخواست کند که روزانه چندین بار حمام آب گرم داشته باشد . به این شکل که یک حوضچه کوچک ( اغلب برای دستشویی مناسب می باشد ) را با آب گرم ( و احتمالا نمک ) پر کند ومنطقه مورد نظر را در انجا قرار دهد.یک روش دیگر بهبودی به کارگیری بسته بندی های جراحی می باشد که نخست آن را تیم جراحی انجام می دهند و پس از عمل هم باید به وسیله پرسنل کلینیک یا پرستار انجام گردد .اثر بخشی بسته بندی های جراحی را مورد بررسی قرار داده اند.
در هفته اول بعد از جراحی ،اغلب بیماران به همراه برخی از روش های درمانی برای تسکین درد ،نوعی درمان آنتی بیوتیکی هم خواهند داشت که بستگی به نوع آبسه بیمار خواهد داشت.بیماران باید برای هر نوع درمانی نخست با پزشک خود صحبت نمایند.
بعد از اینکه جراحی آبسه تمام شد و بیمار از حالت بی هوشی بیرون آمد در اغلب موارد بیماران احساس می کنند که درد های آبسه برطرف شده است و به طور کامل درد ان ها آرام شده است .در ضمن درد حاصل از بباز کردن و برش دادن قسمت آبسه هم در در طی دوره بعد از عمل معمولا محدود می باشد.
