باور های نادرست در رابطه با کاشت مو : برای کاشت موی طبیعی برای متخصص و همین طور بیمار یک سری محدودیت هایی می باشد که کاشت مورا سخت می کند از جمله این محدودیت ها در هنگام کاشت مو ،تعداد جلسات محدود کاشت موبرای هر شخصی می باشد .و دلیل این مسئله هم این امی باشد که تعداد موهایی که می توان از بانک موی هر فرد برداشت دارای یک حد معینی می باشد و نمی توان بیش از اندازه برداشت و این مقدار حدوداً بین ده هزار تار مو می باشد.
باورهای غلط در مورد کاشت موی طبیعی
با یک بررسی ساده می توان دریافت که در اذهان عموم مردم یک سری باورهای غلطی در مورد کاشت مو و نتیجه آن شکل گرفته است که با اصل واقعیت ،دارای تفاوت زیادی می باشد در صورتی که فردی علاقه مند باشد که در مورد کاشت مو طبیعی اطلاعات کامل و درست کسب نماید ؛به غیر از جستجو و پرسش در فضای مجازی باید با یک پزشک حاذق و قابل اعتماد مشاوره داشته باشد و سعی نماید که به تمام توصیه های متخصص مورد نظر توجه داشته باشد.
اما چند مورد از این فکر های نادرست که در مورد کاشت موی طبیعی در افکار عمومی وجود دارد
می توان با استفاده از کاشت موی طبیعی موهایی را که دارای مقداری کم پشتی می باشند ،پر پشت نمود.
همانگنه که قبلاً هم در مورد چگونگی کاشت مو توضیح دادیم ،در هنگام کاشت مو هر گرافت مو با ایجاد یک شکاف خیلی ظریف وارد پوست می گردد .درست است که سوراخ به وجود آمده در هنگام کاشت مو ،کوچک می باشد ولی به هر حال یک قسمت از سطح سر را اشغال می کند.در صورتی که ناحیه ای که می خواهیم در آنجا مو بکاریم ،کلا بدون مو و طاس باشد می توان کار را بدن هیچ مشکلی پیش برد .اما در صورتی که ناحیه ای که ما می خواهیم کاشت مو را در آنجا انجام دهیم دارای مقداری مودر سطح سر باشد ،(مخصوصاً اگر این موها ضخیم و کلفت باشند) در این صورت باید فضای کافی در بین موها وجود داشته باشد این امکان وجود داشته باشد که شکاف را ایجاد کرد و مو را در آن شکاف کاشت.
جهت کاشت مو در صورتی که در سطح سر فرد فضای خالی از مو وجود نداشته باشد و بیش از نیمی از موهایش نریخته باشد فضای کافی جهت کاشت تارموی جدید نخواهد بود و پزشک دیگر نمی تواند میان موهای شخص شکاف به وجود آورد و چانچه هم که بخواهیم به زور این کار را انجام دهیم پیاز موهایی که تازه می خواهیم پیوند بزنیم به پیاز موهای قدیمی فشار خواهند آورد و آن ها را دچار آسیب خواهند کرد.و در ضمن در هنگام رویش موی های کاشته شده به احتمال قوی کیست مویی و جوش های چرکی بدفرم ایجاد خواهند شد و این جوش ها می توانند در بیرون آمدن موهای کاشته شده ایجاد مشکل نمایند و در پایان باعث شکست عمل کاشت موی طبیعی گردند.
لذا یک نتیجه کلی که از این مسئله می توان گرفت این می باشد که هنگامی باید کاشت موی طبیعی را انجام داد که ؛حداقل نیمی از موهای ناحیه مورد نظر از سطح سر فرد ریخته باشند .در این شرایط پزشک متخصص می تواند عمل کاشت موی طبیعی را بدون هیچ مشکلی انجام دهد و در ضمن نتیجه عمل نیز موفقیت آمیز باشد.
می شود برای داشتن مجدد موهایی با تراکم طبیعی از کاشت مو استفاده نمود!
در هنگام کاشت مو طبیعی ،برای کاشت هر تار مو شکاف هایی کوچک در سطح سر به وجود می آورند ولی پزشک باید دقت داشته باشد که این شکاف ها پاره نشود زیرا اگر دو شکاف نزدیک به هم پاره شوند شکافی بزرگتر ایجاد می گردد که موجب ناجور به نظر رسیدن پوست سر خواهد بود لذا برای پیشگیری از بروز چنین مشکلی باید یک فاصله حدودی رعایت گردد این فاصله تقریباً در حدود 2-3 برابر فاصله بین موهای با تراکم عادی می باشد به همین دلیل هم هست که پر پشتی موهای کاشته شده در جلسه اول کمتر از حالت طبیعی موها می باشد.
درست است که هر چه که جلسات کاشت مو سپری شود با توجه به کاشت تعدادی گراف در هر جلسه فاصله میان موهای کاشته شده کمتر و کمتر می گردد اما بایست به این مسئله دقت داشته باشید که موهای کاشته شده از نظر فاصله میان موها مثل موهای طبیعی نمی شود و تراکمی کاملاً برابر با موهای طبیعی به دست نخواهد آمد.
در هنگام کاشت مو هر چه که تعداد جلسات کاشت مو بالا می رود بطبع میزان تراکم م نیز بالا می رود .در جلسه اول کاشت مو میزان تراکم مو معمولاً 30-35 گرافت در هر سانتیمتر مربع می باشد که این تراکم در جلسه های بعدی کاشت مو به 50-45 گرافت افزایش پیدا می کند.متاسفانه در حال حاضر تبلیغات زیادی در رسانه ها مخصوصاً مطبوعات و کانال های ماهواره ای و مجازی در مورد به وجود آوردن تراکم مو مانند تراکم موی طبیعی و برخی مواقع بیشتر از موی طبیعی ؛وجود دارد که صحیح نمی باشند و بیشتر برای فریب اذهان عمومی هستند.
در هنگام کاشت موی طبیعی بیمار هر اندازه که دوست داشته باشد ،پزشک می تواند خط پیشانی مو را پایین بیاورد!
اگر نگاهی دقیق به پیشانی یک فرد داشته باشید مشاهده خواهید کرد که خط رویش مو در جلوی سر یک فرد یک خط باریک از پوست سر می باشد که پوست بدون موی پیشانی را از پوست کاملاً پر موی ناحیه کف سر را از هم جدا نموده است.برای اینکه پزشک این خط را جدا کند دقت و مهارت زیادی مورد نیاز می باشد و برای اینکه متخصص پوست و مو یک طراحی خط موی خوب و مناسبی داشته باشد باید دقت زیادی را به خرج دهد.پزشکان در اجزای صورت یک فرد از خط رویش مو در جلوی سر تا انتهای چانه او را به سه بخش مساوی تقسیم می کنند که این سه بخش شامل موارد زیر می باشند:
الف-از خط رویش مو تا قسمت بین دو ابرو
ب-از قسمت بین دو ابرو تا نوک بینی
ج-از نوک بینی تا انتهای چانه
در هنگام کاشت مو پزشک تمام تلاش خود را در محاسبه خط پیشانی می نماید این فاصله ها به صورت طبیعی 9-7 سانتی متر می باشند و رعایت این فاصله و محاسبه دقیق آن دارای اهمیت فوق العاده ای می باشد.
