به احتمال زیاد شما هم جزء افرادی هستید که فرق بین روانشناس و روانپزشک را نمی‌دانید یا فکر می‌کنید که این دو با هم فرقی ندارند؛ اما این نظر اشتباه است چرا که روانشناسی و روانپزشکی دو رشته متفاوت از هم هستند. در ادامه قصد داریم به شما بگوییم که فرق بین روانشناس و روانپزشک چیست و تفاوت میان این دو را برایتان شرح دهیم.
فرق روانپزشک با روانشناس چیست؟
روانپزشک و روانشناس چند تفاوت شاخص با یکدیگر دارند که در ادامه این تفاوت‌ها را به شما معرفی می‌کنیم.
تحصیلات
اولین فرق بین روانشناس و روانپزشک در تحصیلات است. همانطور که می‌توان از نام روانپزشک فهمید، این شخص تحصیلات پزشکی دارد و بعد از به اتمام رساندن دوره پزشکی عمومی، می‌تواند تخصص خود را در روانپزشکی بگیرد و به متخصص اعصاب و روان تبدیل شود.
تحصیلات روانشناس به هیچ عنوان شبیه به تحصیلات روانپزشک نیست. فرد روانشناس در یکی از رشته‌های علوم انسانی تحصیلات خود را ادامه داده است؛ این رشته شاخه‌های مختلفی دارد که روانشناسی بالینی جزء پرطرفدارترین آن‌ها است.
وظایف
وظیفه تشخیص مشکل یا بیماری برعهده روانپزشک است و روانشناس نمی‌تواند بیماری را تشخیص دهد. از طرفی دیگر، روانشناس باید بتواند با استفاده از سخنان خود به نوعی گفتار درمانی کند. روانشناسان در دانشگاه‌ها گفتار درمانی را به خوبی آموزش می‌بینند تا بتوانند با استفاده از آن به یک روانشناس ماهر تبدیل شوند.
تجویز دارو
سومین فرق روانپزشک با روانشناس در تجویز دارو است. روانپزشک به دلیل اینکه تحصیلات پزشکی دارد، می‌تواند برای بیمارانش متناسب با نوع بیماری و سطحی که دارند، داروی موردنظر خود را تجویز کند. شخص روانپزشک در دانشگاه با تمام موارد مربوط به تجویز دارو و شناخت داروها به خوبی آشنا شده است.
روانشناس به دلیل اینکه تحصیلات پزشکی ندارد، اجازه تجویز دارو برای بیمارانش را هم نخواهد داشت. روانشناسی که دارو تجویز کند، کار غیرقانونی انجام داده چرا که چنین اجازه‌ای به او داده نشده است. تنها روش درمانی روانشناس، گفتار درمانی و رفتار درمانی است که باید با استفاده از همین ابزار قدرتمند خود به بیمارانش کمک کند. در نتیجه طی مشاوره روانپزشکی، متناسب با مشکلات بیمار اغلب دارو تجویز میشود.
گستره کار
روانپزشک به شرایط زندگی، خانواده و … بیمار خود توجه چندانی ندارد؛ چرا که این موارد نمی‌تواند تاثیر زیادی روی تصمیم او برای انتخاب روش درمانی بیمارش بگذارد؛ این در حالی است که روانشناس باید با شرایط زندگی مراجعه‌کننده خود آشنا باشد چرا که تک تک این موارد (شرایط زندگی، خانواده، محیط، وضعیت مالی و …) فرد روی تصمیم روانشناس تاثیرگذار خواهند بود.
روانپزشکی تنها یک شاخه دارد؛ اما روانشناسی شاخه‌های مختلفی دارد که به بیش از 30 مورد می‌رسد. روانشناسان زیادی در سراسر کشور حضور دارند که هرکدام در شاخه‌ای فعالیت می‌کنند. رواشناسی بالینی، روانشناسی تحصیلی و … از شاخه‌های این رشته هستند. این هم فرق روانپزشک با روانشناس است.
شدت بیماری فرد
چهارمین فرق بین روانشناس و روانپزشک مربوط به شدت بیماری فرد است. زمانی که فردی با شدت بالای بیماری اعصاب و روان به روانشناس مراجعه کند، شخص روانشناس او را به روانپزشک ارجاع می‌دهد؛ چرا که وضعیت درمان آن فرد از کنترل روانشناس خارج است و شدت بیماری زیاد است و باید با استفاده از داروهای روانپزشک شرایط درمان و بیماری کنترل شود.
از طرفی دیگر اگر فردی با شدت پایین بیماری به روانپزشک مراجعه کند، شخص روانپزشک باید او را به روانشناس ارجاع دهد؛ چرا که تجویز دارو و مصرف آن توسط بیمار ممکن است شرایط را برای او بدتر کند. اگر شدت بیماری کم باشد، روانشناس می‌تواند طی چند جلسه فرد بیمار را درمان کند.
مدت زمان درمان
پنجمین فرق روانپزشک با روانشناس در مدت زمان درمان است. از آن‌جایی که ابزار روانشناس برای درمان بیماران گفتار درمان و رفتار درمانی است، نیاز به زمان زیادی دارد؛ به همین دلیل است که جلسات درمانی روانشناسان طولانی‌تر از جلسات درمانی روانپزشکان است. از طرفی دیگر روانپزشکان به دلیل اینکه می‌توانند دارو تجویز کنند، زودتر کنترل وضعیت درمان بیمار خود را در اختیار می‌گیرند و نیازی به جلسات طولانی برای درمان نخواهند داشت.
مواردی که گفته شد فقط بخشی از تفاوت‌های بین روانشناس و روانپزشک است. اما در برخی موارد هم روانشناس و روانپزشک با همکاری یکدیگر سعی در درمان فرد بیمار دارند. شما فرق بین روانشناس و روانپزشک را در چه مواردی می‌دانید؟ می‌توانید نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
منبع:
https://medist.ir/mag/17-What-is-the-difference-between-a-psychologist-and-a-psychiatrist
