برای دسترسی سریع تر به محتوای متن، از لینک های زیر استفاده کنید:
- آرتروز گردن چیست؟
- علائم و نشانه های آرتروز گردن
- دلایل بروز آرتروز گردن
- علت ها و عوامل خطرزا برای آرتروز گردن
- راه ها و روش های درمان آرتروز گردن
چکیده:
آرتروز گردن یکی از رایج ترین بیماری های التهاب مفاصل است که به دلیل فرسایش مفاصل بین مهره ای گردن و یا ساییدگی آن ها به وجود می آید. درمان این مشکل با توجه به نوع بیماری و علائم آن به شیوه های مختلفی صورت می گیرد.
آرتروز گردن در بین مردان شیوع بیشتری داشته و در مردانی که سن آن ها بیش از ۴۰ سال است احتمال ایجاد آن بیشتر نیز می شود .
شایان ذکر است شروع آرتروز گردن بعد از سن ۶۰ سالگی بیشتر می شود. در بیماری آرتروز گردن مهره های گردن و دیسک های موجود بین آن ها و عروق خونی که به سمت مغز می روند تحت تاثیر قرار می گیرند.
آرتروز گردن چیست؟
مهره های گردن استخوان هایی کوچک هستند که وزن سر را تحمل می کنند و از نخاع در برابر آسیب حفاظت می کنند. مفصل ها، مهره های گردن را به مهره های بالایی و پایینی متصل می کنند.
در وضعیت طبیعی، ستون فقرات به صورت متوازن و متعادل قرار دارد و به همین دلیل به راحتی وزن سر را تحمل می کند، اما اگر مفاصل به دلایل مختلف از جمله بالا رفتن سن دچار فرسایش شوند، مهره های گردن توانایی تحمل وزن سر را نخواهند داشت و به همین دلیل در ناحیه گردن و عضلات اطراف سر، دردهای شدیدی احساس می شود. به این بیماری آرتروز گردن گفته می شود.
علائم و نشانه‌های آرتروز گردن
مهمترین علائم آرتروز گردن شامل موارد زیر می‌باشد:
- دردی که از گردن به سمت شانه یا بین تیغه شانه‌ها (دنده‌ها) در کمر کشیده می‌شود.
- درد و گرفتگی گردن که هنگام بیدار شدن در اول صبح شدیدتر است و پس از برخاستن و حرکت کردن بهبود پیدا می‌کند.
- درد گردن که در اواخر شب شدت آن بیشتر می‌شود.
- درد گردن همراه با سر درد به ویژه درد در قسمت پشت سر
- صدا دادن گردن یا احساس تق تق کردن گردن در هنگام چرخاندن آن
دلایل بروز آرتروز گردن
افزایش سن و فرسودگی و ساییدگی استخوان ها و غضروف های ستون فقرات و گردن، دلیل اصلی بروز آرتروز گردن است. با افزایش سن، مشکلات زیر بروز پیدا می کند:
- از بین رفتن مایع درون دیسک ستون فقرات
- فتق دیسک و فشاربر روی نخاع و ریشه های عصبی
- استئوفیت (خار استخوانی) و تولید اشتباه استخوان اضافی توسط ستون فقرات
- خشک شدن رباط ها و کاهش انعطاف گردن
علت‌ها و عوامل خطرزا برای آرتروز گردن
هر چقدر سن ما افزایش پیدا می‌کند، دیسک‌های ستون فقرات ما مقدار بیشتری از آب خود را از دست می‌دهند و دچار خشکی و خرابی می‌شوند. این شرایط باعث می‌شود که حجم دیسک کاهش پیدا کند و از جای خود بیرون بزند.
همچنین ممکن است زائده‌های استخوانی در محل دیسک‌ها و مفاصلی که دچار این عارضه می‌شوند، تشکیل شود.
سایر عواملی که می‌تواند خطر بروز آرتروز و درد گردن را افزایش دهد، عبارتند از:
- عوامل ژنتیکی و ارثی
- سیگار کشیدن
- فشار کاری
- افسردگی و اضطراب
- سابقه آسیب‌دیدگی یا مصدومیت از ناحیه گردن
راه ها و روش های درمان آرتروز گردن
روش‌های درمانی متعددی برای درمان ارتروز گردن در منزل وجود دارد وجود دارد که پزشک با توجه به شرایط بیمار و شدت درد، بهترین آنها را برای بیمار در نظر می‌گیرد.
روش‌های غیرجراحی معمولاً بسیار کارآمد هستند.
- استراحت
موارد شدید آرتروز گردن به استراحتی یک تا سه روزه، و نه بیشتر، برای درمان درد گردن نیاز دارد.
استراحت طولانی مدت نه تنها مفید نیست، بلکه بیمار را در معرض خطر ترومبوز عمیق وریدی نیز قرار می‌دهد.
- بریس یا گردنبند طبی
بستن موقت بریس یا گردنبند طبی (به مدت یک هفته) برای بیمار مبتلا شده به آرتروز گردن علائم را تسکین می‌دهد، اما استفاده طولانی مدت از آن به ضعیف شدن عضله‌های ستون مهره‌ها می‌انجامد.
به علاوه عدم استفاده مستمر در طول دوره تعیین شده نیز درد را تشدید می‌کند. فیزیوتراپی روش مفیدتری است، چرا که عضله‌ها را تقویت می‌کند.
انواع بسیار متنوعی از گردنبند های طبی وجود دارند که هرکدام به شیوه متفاوتی از گردن پشتیبانی می کنند و حرکت گردن را محدود می کنند.
برای اطلاع از اینکه کدام گردنبند طبی برای شما مناسب است، کلمه دکترمهندس را در گوگل جستجو کنید و با متخصصان دکترمهندس در ارتباط باشید.
- دارو درمانی
شل کننده‌های عضلانی: داروهای شل کننده عضلات درد و گرفتگی عضلانی را کاهش می‌دهد.
مخدرها یا مسکن‌ها: مخدرها گاهی برای یک دوره درمانی کوتاه جهت کاهش درد حاد آرتروز گردن تجویز می‌شوند.
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی: این داروها (NSAIDs) التهاب دامن زننده به درد را تسکین می‌دهند.
بسیاری از این داروها را می‌توان بدون نسخه از داروخانه تهیه کرد و مصرف شماری از آنها تنها با نسخه پزشک برای آرتروز گردن مجاز است.
داروهای تجویزی و غیرتجویزی را هیچ گاه بدون اجازه پزشک با یکدیگر مصرف نکنید، چون ممکن است عوارض جدی و خطرناکی را به دنبال داشته باشد.
- فیزیوتراپی
در فیزیوتراپی ترکیبی از روش‌های غیرفعال و تمرین‌ها و حرکت‌های اصلاحی به کار گرفته می‌شود.
بیمار مبتلا به آرتروز گردن به کمک انجام تمرین‌های مخصوص، روش افزایش انعطاف‌پذیری و دامنه حرکتی را فرامی‌گیرد و بر قدرت عضلات خود می‌افزاید.
بیماران نباید از روی آوردن به این درمان نگران باشند، حتی بیماران دچار درد و مشکلات حرکتی نیز از انجام تمرین‌های ایزومتریک سود می‌برند.
- درمان دستی و جا اندازی مهره‌ها
مهره‌ها در صورت جابه‌جا شدن به عصب‌های نخاعی فشار می‌آورند و درد بروز می‌یابد و در اصطلاح نیمه دررفتگی رخ می‌دهد.
متخصص کایروپراکتیک با بهره‌گیری از روش خاصی به نام درمان دستی و جااندازی مهره‌ها، نیمه دررفتگی را در آرتروز گردن درمان می‌کند و مهره‌ها را به جای اصلی‌شان در ستون فقرات بازمی‌گرداند.
- طب سوزنی
طب سوزنی درمانی متداول برای تسکین و درمان درد مهره های گردن برای آرتروز گردن محسوب می‌شود. متخصص، سوزن‌های بسیار ظریفی، به باریکی موی سر را در نقطه‌های خاصی از بدن جهت درمان ارتروز گردن با طب سوزنی فرو می‌کند.
هر سوزن را می‌توان برای به‌جا گذاشتن اثری مناسب چرخاند، به صورت الکتریکی برانگیخت یا گرم کرد.
بسیاری بر این باوراند که روش تأثیرگذاری طب سوزنی به این شکل است که بدن بیمار مبتلا شده به آرتروز گردن را به تولید مواد شیمیایی کاهش دهنده درد تحریک می‌کند.
- ماساژ
ماساژ یکی از روش‌های شل کردن عضلات و به دست آوردن آرامش ذهن در بیمار مبتلا به آرتروز گردن و برای تسکین و درمان گردن درد مؤثر است.
ماساژور ماهر گرفتگی عضله‌ها را برطرف می‌کند. عضله‌های اطراف ستون فقرات در اثر آرتروز غالباً بسیار حساس، منقبض و دردناک می‌شوند. ماساژ درد و التهاب عضلانی را فرو می‌نشاند.
- ورزش
اگرچه انعطاف‌پذیری و تمرینات دامنه حرکتی برای مدیریت علائم آرتروز گردن بسیار مهم است ، اما تقویت گردن نیز نقش مهمی دارد.
- آب‌درمانی یا ورزش در آب
تمرین در آب یکی دیگر از فعالیت‌های توصیه‌شده معمول برای افراد مبتلابه آرتروز ستون فقرات است. در حقیقت، برای برخی، این نوع تمرین بهترین انتخاب است.
آب دارای خاصیت شناوری است که اثرات جاذبه را از بین می‌برد و فشار روی ستون فقرات را کاهش می‌دهد و به شما این امکان را می‌دهد تا حرکت کامل‌تری داشته باشید.
